วันอังคารที่ 10 สิงหาคม พ.ศ. 2553

27/07/2010

ตื่นแต่เช้าอีกเช่นเคย เก็บกระเป๋าออกจากที่พัก แวะไปกินข้าวซอยไก่ (วันสุดท้ายที่อยู่ที่ลำปาง) มุ่งสู่จังหวัดต่อไปคือจังหวัดสุโขทัย แต่ก่อนหน้านั้นต้องแวะสถานที่สำคัญของจังหวัดลำปางก่อน..

@ วัดปงสนุก ลำปาง
วัดปงสนุก แต่เดิมเป็นโบราณสถานที่ถูกทิ้งเอาไว้ แต่ได้รับการบูรณะใหม่จากคณะอาจารย์จากมหาวิทยาลัยเชียงใหม่และมหาวิทยาลัยศิลปากรร่วมมือกับช่างพื้นเมือง มาฟื้นฟู มี 2 วัดคือ วัดปงสนุกเหนือ และวัดปงสนุกใต้


บริเวณทางเข้ามีบันไดนาค ซึ่งถือเป็นซุ้มประตูทางเข้าที่สำคัญ เพื่อเข้าสู่วิหาร


เจดีย์อยู่บนยอดมณฑปแบบล้านนา จะมีลักษณะที่ซ้อนกัน 3 ชั้น การที่จะบูรณะใหม่ให้มีคุณค่าเหมือนเดิมนั้น ต้องศึกษาลักษณะ วัสดุของส่วนต่าง ๆ นำมาใช้อย่างถูกต้องตามระเบียบเดิม ซึ่งวัดปงสนุกนี้มีการฟื้นฟูลักษณะแบบล้านนา และได้รับรางวัลจาก UNESCO

หลังจากที่ไปวัดปงสนุกแล้ว ก็ออกเดินทางต่อไปที่วัดศรีรองเมือง


@ วัดศรีรองเมือง ลำปาง
วัดศรีรองเมืองสร้างขึ้นในสมัยปลายรัชกาลที่ 5 ซึ่งสร้างเพื่ออุทิศส่วนกุศลให้เทวดาที่อยู่ในป่า ซีกหนึ่งเป็นทีอยู่ของพร ส่วนอีกซีกหนึ่งเอาไว้ให้ชาวบ้านมาทำบุญ จึงก่อให้เกิดอาคารหมู่ และอาคารพระประธาน(ทีอยู่ของพระ)

บรรยากาศภายในที่มีการบำรุงก่อสร้างใหม่
 
วัดศรีรองเมืองนั้น เป็นวัดที่ได้อิทธิพลมาจากพม่าทั้งหมด เดิมที่จะมีแต่พระพม่า แต่ภายหลังก็กลายเป็นพระไทย หลังคาที่ซ้อนชั้น ปิดโครงสร้างและตีฝ้าทั้งหมด เสา เพดาน จะมีการประดับกระจกกับไม้ และลักษณะเหล่านี้มักจะใช้กับอาคารที่มีศักดิ์ ซึ่งจะไม่ทำกับบ้านทั่ว ๆ ไป ส่วนใหญ่จะใช้กับพระราชวังของกษัตริย์ หรืออาคารที่เกี่ยวกับศาสนา 

ระหว่างทางที่เรากำลังจะไปสุโขทัย ก็แวะดูบ้านพื้นถิ่นที่จังหวัดแพร่ เพราะเป็นทางผ่าน 

@ บ้านพื้นถิ่น แพร่
บ้านพื้นถิ่นเหล่านี้ทำให้เห็นว่าวิชาที่เคยได้เรียนมาทั้ง visual,design,constructure มีส่วนทำให้มองเห็นการเล่นจังหวะของส่วนประกอบต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นด้านผนังที่มีลูกเล่นทั้งเส้นตั้งและเส้นนอน การเจาะช่องเปิดที่มีจังหวะและถ่ายเทอากาศได้ และโครงสร้างต่าง ๆ ที่นำมาประกอบกัน
 

บรรยากาศของบ้านแต่ละหลังก็แตกต่างกันออกไป สังเกตที่ผนังมีการเล่นจังหวะ และลักษณะการวางไม้ที่แตกต่างกัน มีการสานกัน เกิดเส้นนอน เส้นตั้ง มีตงยื่นออกมาไม่เท่ากัน มีใต้ถุน จากทึบลงมาเป็นโปร่ง


บ้านหลังนี้ก็มีการปลูกพืชผักสวนครัว มีการยื่นชายคาออกมาเพื่อบังแสงแดดและใช้วัสดุจากธรรมชาติที่มีอยู่ทั่วไป
เพิงเก็บของก็มีเส้นสายที่สวยงาม มีการเจาะช่องแบบเปิดกว้างและมีส่วนทึบเพื่อให้เกิดจังหวะ
หลังจากที่เห็นความงามของบ้านพื้นถิ่นไปแล้ว ก็ถึงเวลาต้องกลับ แต่ฝนก็เทลงมาอย่างไม่มีทีท่าว่าจะหยุด แล้วเราก็เอาจังหวะที่ฝนกำลังซาลงวิ่งขึ้นรถอย่างทุลักทุเล พอไปถึงโรงแรมสวัสดิพงษ์ที่สุโขทัย จัดของเตรียมออกไปกินข้าว บรรยากาศของจังหวัดสุโขทัยดูเงียบ ๆ สะท้อนถึงความเป็นเมืองเก่า ร้านค้าขายของทั่วไปก็เริ่มปิดกันหมดแล้ว แต่ยังมีร้านข้าวที่ยังคึกคักอยู่ จากนั้นก็กลับมาที่โรงแรม แล้วก็เตรียมพร้อมสู่วันพรุ่งนี้

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น